Teğmenim (Bu şiir 1953 yılında Çanakkale’nin Nara Burnu’nda Naboland şilebi ile çarpışarak batan “Dumlupınar Denizaltısı” için yazılmıştı.)

Teğmenim !!!
Senin gözlerin yeşildi teğmenim
Sen tutunca küpeşte demirler erirdi
Dize gelirdi ufuklar sen bakınca
Seni düşünürdü rüyalarında kızlar
Namus denilince sen gelirdin aklıma
Sen demirlerdin gönlümde teğmenim
Hürriyet denilince…

Yurdumun en güzel defnelerini takmıştım alnına
En beyaz kumaşları sana dokumuştuk
Sen vardiyadayken ben rahattım
Deniz seninle güzeldi teğmenim
Deniz seninle büyüktü….

Gemilerin de kardeşliği vardır teğmenim
Gemilerin de kaderi vardır
şimdi biz omuz omuzayız
Birimiz Atılay birimiz Dumlupınar
Biz siperde iki Mehmet gibiyiz.

Ben Oflu Hasan’ım
Gerzeli Ali de olabilirim.
Belki de Veniköylü Haydar’ım
Köprüde buluşacaktık yarın
ınanmaz sarı kız inanmaz
Ölecek adam mıydım ben teğmenim?

Bilirim anacığım bilirim
Ellerin titrer şimdi
Gürül gürül yanar için
Ağrımı sen çektin geceler boyunca
Aylarca karnında taşıdın
Büyüttün sonra elimden tutup
Yürümesini bilmezdim yürüttün.
Gülmesini de beceremezdim güldürdün…
Üstümü örttün kurt ulutan soğuklarda
Almadan verdin yemeden yedirdin

Bir bayrak var gözlerimde teğmenim bir bayrak
Vatan onda,aşkım onda,süngüm onda
Bana böyle bakma teğmenim
Kurana el basarım ki öldüğüme yanmam
Doyamadım Türklüğüme doyamadım
Kurusun mavileri denizlerin teğmenim
Beni bayrağa sar,yalnız bunu isterim
Sonra anama hakkımı helal et derim
Vatan sağ olsun,
Ellerinden öperim…

Ayhan HÜNALP

Dumlupınar (D-6)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Atla: kullan, ara

Başlığın diğer anlamları için Dumlupınar (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

TCG Dumlupınar (D-6).jpg
Dumlupınar

Kariyer (ABD)

ABD Deniz Kuvvetleri bayrağı

İsmi:

USS Blower (SS-325)

İnşa eden:

Electric Boat Company, Groton, Connecticut

Kızağa konulması:

15 Temmuz 1943

Denize indirme:

23 Nisan 1944

Görevlendirme:

10 Ağustos 1944

Hizmetten çıkışı:

16 Kasım 1950

Liste dışı:

20 Aralık 1950

Akıbet:

Türkiye‘ye transfer, 16 Kasım 1950

Kariyer (Türkiye)

Türk Deniz Kuvvetleri bayrağı

İsmi:

TCG Dumlupınar

Satın alınışı:

16 Kasım 1950

Genel karakteristik

Sınıf ve tipi:

Balao sınıfı denizaltı dizel-elektrikdenizaltı

Deplasman:

1,526 ton (1,550 t) su yüzeyi
2,424 ton (2,463 t) su altı

Uzunluk:

311 ft 9 in (95.0 m)

Işın:

27 ft 3 in (8.3 m)

Su çekimi:

16 ft 10 in (5.1 m) maximum

İtme gücü:

Şablon:Fleet-boat-propulsion-late-GM-4-GE

Hız:

2.025

knots (3,750 km/h) su yüzeyi
875 knot (1,621 km/h) su altı

Menzil:

11.000 deniz mili (20,000 km) su yüzeyi 10 knot (19 km/h)

Dayanıklılık:

48 saat 2 knot (3.7 km/h) su altı
75 gün devriye

Test derinliği:

400 ft (120 m)

Kişi kapasitesi:

10 subay, 70–71 asker

Silah donanımı:

Şablon:Fleet-boat-armament-5-inch

TCG Dumlupınar, 4 Nisan 1953 günü I. İnönü denizaltısı ile Akdenizdeki NATO Blue Sea tatbikatındandönerken 86 kişilik mürettebatı ile batan Türk denizaltısı. Türk Donanması’na 16 Kasım 1950 – 04 Nisan 1953 tarihleri arasında hizmet etmiştir.

Konu başlıkları

[gizle]

USS Blower[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD Deniz Kuvvetleri için 1944 yılında Electric Boat Co. Groton Connecticut tarafından üretilen Balao sınıfı denizaltının ilk adı USS Blower (SS-325)’dır. Pearl Harbor’a 16 Aralık 1944 tarihinde gelen denizaltı yapılan tamirat ve bakımların ardından II. Dünya Savaşı sırasındaki ilk devriye görevine 17 Ocak 1945 günü çıkar. Cava Adası ve Güney Çin Denizinde üç ayrı devriye görevini tamamlayarak 28 Temmuz 1945 günü Avustralya’daki Fremantle limanına demirler. Eylül 1945’de Mariana Adaları bölgesinde tatbikatlara katılır. 1946-1949 yılları arasında Pasifik Filosuna bağlı kalır. Ağustos-Eylül 1948 arasında Alaska’daki radar ve sonar tatbikatlarına katılır. 1950 yılında Atlantik Filosuna devredilen denizaltı 3 Mart günü Filadelfiya’ya gelerek bakıma grer. 27 Eylül tarihinde Connecticut’a gelen denizaltıda Türk Deniz Kuvvetleri personeli eğitim görür. 16 Kasım 1950 günü ABD envanterinden çıkartılan denizaltı ABD-Türkiye arasındaki Ortak Savunma Destek Yasası kapsamında Türk Deniz Kuvvetlerine devredilir ve TCG Dumlupınar adını alır.[1]

Dumlupınar faciası[değiştir | kaynağı değiştir]

1953 yılında, 3 Nisan‘ı 4 Nisan‘a bağlayan gece su üstünden seyrederken, saat 2:10 sularında Çanakkale boğazıNara Burnu açıklarında Naboland adlı bir İsveç yük gemisiyle çarpıştı. Naboland, baş torpido dairesinin sancak tarafından Dumlupınar’a çarpmıştı. Çarpışmanın şiddetiyle Dumlupınar’ın güvertesinde bulunan 8 kişi denize düştü. 8 kişiden 2 si pervaneye takılarak, biri boğularak yaşamını yitirdi.

Olay yerine ilk olarak Gümrük Motoru geldi. Sağ kalan 5 kişi, Gümrük Motoru tarafından Çanakkale‘ye götürülerek hastaneye yatırıldı. Denizaltı öylesine hızlı batmıştı ki geminin içindeki 81 kişiden yalnızca 22’si kıçtorpido dairesine sığınabilmişti. Burada mahsur kalan 22 kişi battı şamandırasını su yüzüne fırlattılar. Güneşin doğmasıyla birlikte civarda dolaşan balıkçı tekneleri tarafından şamandıra görüldü. Gümrük Motoru derhalşamandıranın yanına geldi. Gümrük Motorunun ikinci çarkçısı Selim Yoludüz, şamandıradaki ahizeyi kaldırarak ve “Alo” diyerek cevap bekledi. Denizaltıdan cevap veren Astsubay Selami Özben; elektriğin kesik olduğunu, geminin sancak tarafına 15 derece yatık olduğunu, kıç torpido dairesinde 22 kişi olduklarını bildirdi. Selim Yoludüz, Kurtaran gemisinin geleceğini söyledi. Saat 11:00 sularında Kurtaran olay yerine geldi. 72 saat boyunca çalışmalar durmaksızın sürdü. Fakat boğazdaki şiddetli akıntı nedeniyle çalışmalar sonuçsuz kalıyordu. Artık denizaltıdakiler için umutlar kesilmişti.

Denizaltıda ölen 81 kişi her yılın 4 Nisan günü anılır.[2]

TCG Dumlupınar ‘da Hayatını Kaybeden Denizciler[değiştir |kaynağı değiştir]

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Ak%C5%9Fam_-_Dumlup%C4%B1nar.jpg/300px-Ak%C5%9Fam_-_Dumlup%C4%B1nar.jpg

5 Nisan 1953 tarihli Akşam gazetesi.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b5/Dumlup%C4%B1nar_%28D-6%29_denizalt%C4%B1s%C4%B1_armas%C4%B1.JPG/200px-Dumlup%C4%B1nar_%28D-6%29_denizalt%C4%B1s%C4%B1_armas%C4%B1.JPG

Dumlupınar‘ın arması.

Subaylar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Komodor Kurmay Albay Hakkı Burak,
  2. Makine Kıdemli Yüzbaşı Naşit Öngören,
  3. Makine Yüzbaşı Affan Kayalı,
  4. Güverte Üsteğmen İsmail Türe,
  5. Makine Üsteğmen Fikret Coşkun,
  6. Güverte Teğmen Bülent Orkunt,
  7. Güverte Teğmen Macit Şengün
  8. Makine Asteğmen Ahmet Er

Astsubay Kıdemli Başçavuşlar[değiştir |kaynağı değiştir]

  1. Astsb. Kd. Bçvş. Ali Tayfun,
  2. Astsb. Kd. Bçvş. Emin Akan,
  3. Astsb. Kd. Bçvş. Mehmet Denizmen,
  4. Astsb. Kd. Bçvş. Ömer Öney,
  5. Astsb. Kd. Bçvş. Sait Yıldırım,
  6. Astsb. Kd. Bçvş. Şevki Özsekban,
  7. Astsb. Kd. Bçvş. Hasan Tahsin Cebeci,
  8. Astsb. Kd. Bçvş. Mehmet Fidan,

Astsubay Başçavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Astsb. Bçvş. Cemal Kaya,
  2. Astsb. Bçvş. Cemaleddin Denizkıran,
  3. Astsb. Bçvş. Hüseyin Uçan,
  4. Astsb. Bçvş. Kemal Acun,
  5. Astsb. Bçvş. Naci Özaydın
  6. Astsb. Bçvş. Salahaddin Çetindemir,
  7. Astsb. Bçvş. Zeki Gider,
  8. Astsb. Ucvs. Sabri Gudeberk,
  9. Astsb. Bçvş. Ulvi Erhazar
  10. Astsb. Bçvş. Fevzi Gürsan,

Astsubay Çavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Astsb. Çvş.Bahri Sertesen,
  2. Astsb. Çvş.Hamd Reis,
  3. Astsb. Çvş.İbrahim Altıntop,
  4. Astsb. Çvş.İhsan Aral,
  5. Astsb. Çvş.İhsan Coşkun,
  6. Astsb. Çvş.İhsan İçdemir,
  7. Astsb. Çvş.Mehmet Ali Yılmaz
  8. Astsb. Çvş.Mustafa Doğan,
  9. Astsb. Çvş.Necdet Yaman,
  10. Astsb. Çvş.Samim Nebioğlu,
  11. Astsb. Çvş.Selami Özben,
  12. Astsb. Çvş.Şaban Mutlu,
  13. Astsb. Çvş.Tuğrul Çabuk,
  14. Astsb. Çvş.Zeki Açıkdağ,

Mükellef Çavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Çvş.Ramazan Yurdakul, (Rizeli)
  2. Çvş.Veysel Saygılı, (Karasulu)

Mükellef Onbaşılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Emin Süzer, (Bodrumlu)
  2. Mehmet Kızılışık, (Bodrumlu)
  3. Murat Yıldırım, (Trabzonlu)
  4. Niyazi Giritli, (Milaslı)
  5. İbrahim İşlemeci, (İstanbullu)
  6. Züğfer Ceylan, (İstanbullu)

Erler[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Ahmet Günal, (Lapsekili)
  2. Ahmet Özkaya, (İnebolulu )
  3. Ali Aslan, (Edremitli)
  4. Ali Kökçü, (Bigalı)
  5. Bekir Sarı, (Şileli)
  6. Enver Uçar, (Çanakkaleli)
  7. Feridan Kırcalı, (İzmirli)
  8. Fikri Ulaştırıcı, (Tekirdağlı)
  9. Galip Yılmaz, (Giresunlu )
  10. Hasan Arslan, (Çarşambalı)
  11. Hasan Bozoğlu, (Çanakkaleli)
  12. Hasan Kelleci, (Göreleli)
  13. Hüdai Çağdan, (Çorlulu)
  14. Hüseyin Kayan, (Bartınlı)
  15. Hüseyin Sayım, (Bigalı)
  16. İbrahim Aksoy, (Bursalı)
  17. İsmail Özdemir, (Ordulu )
  18. Kadir Demiroğlu, (Lapsekili)
  19. Kenan Odacıoğlu, (İzmirli)
  20. Mehmet Aydın, (Rizeli)
  21. Mehmet Demir, (Giresunlu)
  22. Mehmet Demirel, (Çanakkaleli)
  23. Murat Suyabatmaz, (İnebolulu)
  24. Mustafa Özsoy, (Sökeli)
  25. Mustafa Taşçı, (Bartınlı)
  26. Necati Kalan, (Foçalı)
  27. Nurettin Alabacak, (Antalyalı)
  28. Nuri Acar, (Marmarisli)
  29. Ömer Yalçın, (Bandırmalı)
  30. Ülfeddin Akar, (Lapsekili)
  31. Yusuf Demir, (Sürmeneli)
  32. Tarık Gediz (Yozgat)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Teğmenim

PDF

Yazdır

E-posta

Yazar Ayhan Hunalp

Salı, 30 Kasım 1999 02:00 Bu makale 3641 defa okunmuştur.

Teğmenim (Bu şiir 1953 yılında Çanakkale’nin Nara Burnu’nda Naboland şilebi ile çarpışarak batan “Dumlupınar Denizaltısı” için yazılmıştı.)

Teğmenim !!!
Senin gözlerin yeşildi teğmenim
Sen tutunca küpeşte demirler erirdi
Dize gelirdi ufuklar sen bakınca
Seni düşünürdü rüyalarında kızlar
Namus denilince sen gelirdin aklıma
Sen demirlerdin gönlümde teğmenim
Hürriyet denilince…

Yurdumun en güzel defnelerini takmıştım alnına
En beyaz kumaşları sana dokumuştuk
Sen vardiyadayken ben rahattım
Deniz seninle güzeldi teğmenim
Deniz seninle büyüktü….

Gemilerin de kardeşliği vardır teğmenim
Gemilerin de kaderi vardır
şimdi biz omuz omuzayız
Birimiz Atılay birimiz Dumlupınar
Biz siperde iki Mehmet gibiyiz.

Ben Oflu Hasan’ım
Gerzeli Ali de olabilirim.
Belki de Veniköylü Haydar’ım
Köprüde buluşacaktık yarın
ınanmaz sarı kız inanmaz
Ölecek adam mıydım ben teğmenim?

Bilirim anacığım bilirim
Ellerin titrer şimdi
Gürül gürül yanar için
Ağrımı sen çektin geceler boyunca
Aylarca karnında taşıdın
Büyüttün sonra elimden tutup
Yürümesini bilmezdim yürüttün.
Gülmesini de beceremezdim güldürdün…
Üstümü örttün kurt ulutan soğuklarda
Almadan verdin yemeden yedirdin

Bir bayrak var gözlerimde teğmenim bir bayrak
Vatan onda,aşkım onda,süngüm onda
Bana böyle bakma teğmenim
Kurana el basarım ki öldüğüme yanmam
Doyamadım Türklüğüme doyamadım
Kurusun mavileri denizlerin teğmenim
Beni bayrağa sar,yalnız bunu isterim
Sonra anama hakkımı helal et derim
Vatan sağ olsun,
Ellerinden öperim…

Ayhan HÜNALP

Önceki İçerikGekas kadrodışı kaldı! Akçay “antrenmana çıkma” diyordu, Carlos “antrenmana çıkmadı” diye gönderdi…
Sonraki İçerikİsmail Kartal: Hep böyleydik, bu kez pozisyonları golle sonuçlandırdık…

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz